خدایا دلم گرفته
در تنها ترین لحظه هایم فقط تو هستی که با نگاهی نرم و لبخندی آبی کنارم هستی و نگاهم میکنی
و در غربت تنگ نظر که هیچ گلی در آن نمیروید تو خورشیدی که میتابی
تو میدانی وسعت دلتنگیهایم را و فقط تو میشنوی فریاد تلخ سکوتم را
تو میبینی اشکهایی که زیر این نقاب لبخند زهر آمیز گونه های سرخم به پایین میغلتد
و دیگران چشمانی کور دارند که فقط لبخند را میبینند و میگویند چه لبخندی چه زیبا !
خدایا انسانها از تو چه میدانند که دل میشکنند و میخندند
لطافت تو را هنگام خنده میبینند ولی خسم تو را هنگام گریه نمیبینند؟
آه ! دلم گرفته از زمینیها از موجودات دو پا که در رگهایشان جای خون گرم اشک سرد جریان دارد
و در سینه جای قلبی پر عشق سنگی سیاه دارند
جای لبخند میان چهره اخمانی در هم کشیده دارند
خدایا ای کاش من یک ماهی میان حوض یک خانه بودم که از غم چیزی نمیدانستم
میان آب غوطه میخوردم از چنگال گربه حراسی نداشتم چون مادر بزرگ خانه مراقبم بود
ای کاش کبوتری بودم که لانه میان شاخ و برگ درختی داشتم در همان خانه
ای کاش یک انسان نبودم حتی در آن خانه .
|
امتـــــیاز مطلبــــ : 57
|
تـــــعداد امتـــــیازدهندگــــان : 18
|
مجموع امتـــــیاز : 18
